yak hadi yak

yak hadi
geride kalan ne varsa
resimlerden başla istersen
yak hadi yak sakın durma
ne kaldı ki sanki
gidince benden geriye
yak hadi yak.

yangınız işte bir birimize
sevmiyoruz artık desek te
defol git deyip, sabahı kavuşturmayan kavgalar etsekte
çılgınlar gibi sevişerek bitmedi? söylesene her gece
ayrılık dediğiğin üç gündü
sonrası günah deyip
gelmedin mi tilki gibi

yak hadi yak
saçlarımın ucundan başla istersen bu kez
yada ayaklarımın dibinden
en dibinden en tepesine kadar yak
yüreğimin yangınından daha mı büyük sanki bu ateş

yüreğime gelince orada bir dur
destursuz girdiğin namaherem topraklardır artık orası

git artık şimdi
olamıyorsak bir bir birimize güneş
sonsuz karanlığımızda sönmeli bu ateş
kor kol olsada her yanımız
bu kez sevgilim ama bu kez
kalmadı bende ne bir nefes ne bir heves
zerre zerre yok oldum
gelip gelip gittiğin her anda
gel demek geçmiyor içimden
hiç bir şey demek hatta

için için ağlarken
yaşadık sandığımız bunca zamana
geriye dönüp bakmak bile istemiyorum
ardında bıraktığın harabeye

bir ara
bakar gibi oldum
göz kapaklarımın yeniden açılmayışla
düşüp te yerimden kalkamayışımla anladım
ne ben eski bendim
nede sen eski şekerdin
ne tadın kalmıştı dilimin ucunda
neden yüreğimde kanayan bir yar'an

git bile diyemiyorum
o kadar çaresiz kalmışım
çarem sen olduğunu düşünerek nasılda sarılmıştım oysa
şimdi geride bıraktığın harabeye yanıyorum
bir daha bir daha başlarmıyım
bir daha çare ararmıyım
bir daha sarılırmıyım
bir daha yanarmıyım.
bir daha
bir daha
bir daha
yanılır mıyım, bilmiyorum.
yanılırım elbet


Zahir UNAT