Yorgunum usta
Aldanma sakın şaşalı gülüşlerime
Kadıköy iskelesinde jilet olmayı bekleyen benim
İskelemden dalıp, pruvamdan pupama kadar
Delik deşik olan benim bedenim usta
Yılmaz ağabeyin bahsettiği
O kanlıca da ki kanlı canlı adam değilim artık
Ah ustam ahh
Uçurtmamı vurdular
Topuzundan yakalanan bendim
İngiliz ipi kullanırdı zengin çocukları
Bize bobini hani şu naylon olanı var ya
Ah ustam ah
11-12 yaşlarında bir sevgilim vardı
Diyemedim bir türlü sevdim seni meri
İngilizce hocama aşıktım en çok
O da severdi beni demi usta
Sevilmenin alasını yaşamanın feyizi nedir hiç bilemedim usta
Bir annem sevdi beni
Babam da aslan gibi adamdır hani
Ah usta ahh
Pek hayırlı evlat olamadım biliyorum
Zil zurna sarhoşum bak yine
Bu kaçıncı tövbem
Kaçıncı tövbemden intihar edişim sayamadım usta
Bakacak yüzüm kalmadıysa da o nur yüzlerine
Her düştüğümde yüzüme bakanım oldu canlarım usta
Ah ustam ahh
Büyüdük hani
Hep on sekize yirmiye girme hevesi olur ya
Bir halt olacakmışçasına
Oldu oldu koca bir halt yedik sonunda
Sırtımızın kamburu bu yaşlarımızdan kalma değil mi usta
Ah usta ahh
Meri den sonra hani şu platonik karı vardı ya 11 12 yaşlarında
20 li yaşların başında tanıştık af itapla
Koca bir altı yıl
Yaşadık lan ölmeyecekmişiz gibi
Ekseni de yörüngesinde bizdik bu alemin
Ne alemi vardı ne el elalemi
Elde bizdik alemde
Ah ustam ah
Kana kana içtiğim gülek boğazının suyu muydu usta
Buz gibi buz, ağustos sıcağında
Damarlarım da dolaşan nefesinden kanıma karışan
O kanı kırmızı kadın
Kanı kırmızı bir kadın değildi aradığım
Kanımın kanına ısındığıydı, usta
Ah ustam ah
İki kişilik sandım bu dünyayı
İki kişilik acılı Adanalarımız
İki kişilik bici bicimiz
İki kişilikti şalgamımız
İki kişilikti yatağımız
İki binişlikti adana mersin trenimiz
Tek binişlik akbille iki kişilik giderdik
Paramız yetmeyince ilk durakta iner
Lastik ayakkabılarımızla asfaltı ağlatırdık
Ağlardı ya anamız, ne çok gülerdik be usta
Sonunda varırdık
Özaldaki metro sinemasına
İki kişilik biletimizin biri hep öğrenciydi usta
O öğretmendi, Bense öğrenci
Ahh ustam ahh
Her şeyi olduğumun hiç bir şeyi olmak
Nasıl bir yokluk sen hiç yaşadın mı usta
El olan da bizdik bir birimize şimdi
El elaleme gerek kalmadı be usta
İki kişilik dünyamıza sığdırdığımız onca güzel anı
Yazmakla tükenmiyor içimdeki acı
Tek biniş’lik AKBİL’in var mı usta..
Ah ustam ahh
Boğaza nazır bir yalıda çakır keyifli bir geceden kalma
An an kaybolan bu çakırlıkta yitirmişim gülüşlerimi
Aşk denilen illetin ırzına geçilmişi gibi
Irzımıza geçilmiş hep
Sol yanımız bu yüzden ezik be usta.
Zahir UNAT 09.19 13.05.2017
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder